«Πάρε λίγο λάδι από το καντήλι και ρίψε το μέσα εις το καζάνι»

Διήγηση Άνθιμου Μοναχού Διονυσιάτου

«Κατά την εποχή που ήμουν μάγειρας μια Κυριακή που τελείτω αγρυπνία πήρα από τον δοχειάρη ρεβίθια να τα βράσω.

Τα μούσκεψα και κατά την ώρα του όρθρου τα έβαλα στο καζάνι να βράσουν. Τα έβραζα τρεις ώρες .

Ξόδεψα δύο φορτία ξύλα και αυτά τα ευλογημένα (ή καλύτερα να πούμε αφορισμένα) αντί να μαλακώσουν σκλήρυναν περισσότερο.
Δε φαντάζεστε τη στεναχώρια μου. Οι πατέρες όλη τη νύχτα αγρυπνούν να μείνουν νηστικοί;

Περίλυπος και στεναχωρημένος όπως ήμουν ανέβηκα στο παρεκκλήσι των Αρχαγγέλων που είχα την επιμέλεια.
Αφού άναψα τα καντήλια και με πολλή ευλάβεια και στρωτές μετάνοιες τους προσκύνησα και ασπάστηκα την εικόνα τους . Πήρα το κομποσκοίνι στα χέρια μου με πολλή αγάπη και ευλάβεια και τους παρακαλούσα να συνδράμουν να με βγάλουν από τη θλίψη που είχα. Αυτά καθώς έλεγα προσευχόμενος ω της ταχείας αντιλήψεως και αγάπης άγιοι Αρχάγγελοι , ακούω μια φωνή στη διάνοιά μου που μου έλεγε: Πάρε λίγο λάδι από το καντήλι και ρίξε το στο καζάνι.
Το έκαμα λέγοντας ταυτόχρονα το απολυτίκιο τους , εντός 15 λεπτών τα ξηρά , σκληρά , πρώην κακόβραστα ρεβίθια έλιωσαν , έγιναν χυλός. 

Τούτο ιδων από μέσα από τη ψυχή και την καρδιά μου δόξασα το Θεό και ευχαρίστησα ευλαβώς τους αγίους Ταξιάρχες που με έβγαλαν από λύπη και στεναχώρια.
Οι πατέρες έφαγαν και μου έλεγαν μερικοί από αυτούς:
-Θεός συχωρέσει σε πάτερ ‘Ανθιμε , μας ανάπαυσες . Απ’ αυτά τα ρεβίθια να βράζεις πάντοτε…

ΛΑΖΑΡΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΟΥ, ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΙΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ, Ι.Μ. ΑΓ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΘΩΣ, 1989, σσ. 190 κ.ε.

Πηγή: vimaorthodoxias.