Τω καιρώ εκείνω, άνθρωπός τις προσήλθε τω ᾿Ιησού λέγων· Διδάσκαλε, ήνεγκα τον υιόν μου προς σε, έχοντα πνεύμα άλαλον. Και όπου αν αυτόν καταλάβη, ρήσσει αυτόν, και αφρίζει και τρίζει τους οδόντας αυτού, και ξηραίνεται· και είπον τοις μαθηταίς σου ίνα αυτό εκβάλωσι, και ουκ ίσχυσαν. ῾Ο δε αποκριθείς αυτώ λέγει· ῏Ω γενεά άπιστος, έως πότε προς υμάς έσομαι;
῞Εως πότε ανέξομαι υμών; Φέρετε αυτόν προς με. Και ήνεγκαν αυτόν προς αυτόν. Και ιδών αυτόν ευθέως το πνεύμα εσπάραξεν αυτόν, και πεσών επί της γης εκυλίετο αφρίζων. Και επηρώτησε τον πατέρα αυτού· Πόσος χρόνος εστίν ως τούτο γέγονεν αυτώ; ῾Ο δε είπε· Παιδιόθεν. Και πολλάκις αυτόν και εις πυρ έβαλε και εις ύδατα, ίνα απολέση αυτόν· αλλ᾿ ει τι δύνασαι, βοήθησον ημίν σπλαγχνισθείς εφ᾿ ημάς. ῾Ο δε ᾿Ιησούς είπεν αυτώ το ει δύνασαι πιστεύσαι, πάντα δυνατά τω πιστεύοντι.
Και ευθέως κράξας ο πατήρ του παιδίου μετά δακρύων έλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τη απιστία. ᾿Ιδών δε ο ᾿Ιησούς ότι επισυντρέχει όχλος, επετίμησε τω πνεύματι τω ακαθάρτω λέγων αυτώ· Το πνεύμα το άλαλον και κωφόν, εγώ σοι επιτάσσω, έξελθε εξ αυτού και μηκέτι εισέλθης εις αυτόν. Και κράξαν και πολλά σπαράξαν αυτόν εξήλθε, και εγένετο ωσεί νεκρός, ώστε πολλούς λέγειν ότι απέθανεν. ῾Ο δε ᾿Ιησούς κρατήσας αυτόν της χειρός ήγειρεν αυτόν, και ανέστη.
Και εισελθόντα αυτόν εις οίκον οι μαθηταί αυτού επηρώτων αυτόν κατ᾿ ιδίαν, ότι ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό. Και είπεν αυτοίς· Τούτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν ει μη εν προσευχή και νηστεία. Και εκείθεν εξελθόντες παρεπορεύοντο διά της Γαλιλαίας, και ουκ ήθελεν ίνα τις γνω· εδίδασκε γαρ τους μαθητάς αυτού και έλεγεν αυτοίς ότι ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις χείρας ανθρώπων, και αποκτενούσιν αυτόν, και αποκτανθείς τη τρίτη ημέρα αναστήσεται.
Απόδοση στη νεοελληνική:
Εκείνο τον καιρό, κάποιος άνθρωπος πλησίασε τον ᾿Ιησού και του είπε· «Διδάσκαλε, έφερα σ’ εσένα τον γιό μου, γιατί έχει μέσα του δαιμονικό πνεύμα που τον κάνει άλαλο. Κάθε φορά που τον πιάνει, τον ρίχνει κάτω και τότε βγάζει αφρούς, τρίζει τα δόντια και μένει ξερός. Είπα στους μαθητές σου να διώξουν αυτό το πνεύμα, αλλά δεν μπόρεσαν». «῎Απιστη γενιά!» αποκρίθηκε ο ᾿Ιησούς. «῝Ως πότε θα είμαι μαζί σας; Πόσον καιρό ακόμη θα σας ανέχομαι; Φέρτε μου εδώ το παιδί».
᾿Εκείνοι του το έφεραν. Μόλις το πνεύμα είδε τον ᾿Ιησού, αμέσως τάραξε το παιδί, κι εκείνο έπεσε καταγής και κυλιόταν βγάζοντας αφρούς. «Πόσος καιρός είναι που του συμβαίνει αυτό;» ρώτησε ο ᾿Ιησούς τον πατέρα του παιδιού. ᾿Εκείνος απάντησε· «᾿Από μικρό παιδί. Πολλές φορές μάλιστα και στη φωτιά τον έριξε και στα νερά για να τον εξολοθρέψει. ᾿Αλλά αν μπορείς να κάνεις κάτι, σπλαχνίσου μας και βοήθησέ μας».
῾Ο ᾿Ιησούς του είπε τούτο· «᾿Εάν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν που πιστεύει». ᾿Αμέσως τότε φώναξε δυνατά ο πατέρας του παιδιού και είπε με δάκρυα· «Πιστεύω, Κύριε! ᾿Αλλά βοήθησέ με, γιατί η πίστη μου δεν είναι δυνατή».
Βλέποντας ο ᾿Ιησούς ότι συγκεντρώνεται κόσμος, πρόσταξε το δαιμονικό πνεύμα μ’ αυτά τα λόγια· «῎Αλαλο και κουφό πνεύμα, εγώ σε διατάζω· βγες απ’ αυτόν και μην ξαναμπείς πιά μέσα του». Βγήκε τότε το πνεύμα, αφού κραύγασε δυνατά και συντάραξε το παιδί. ᾿Εκείνο έμεινε αναίσθητο, έτσι που πολλοί έλεγαν ότι πέθανε. ῾Ο ᾿Ιησούς όμως το έπιασε από το χέρι του, το σήκωσε, κι αυτό στάθηκε όρθιο.
῞Οταν μπήκε ο ᾿Ιησούς στο σπίτι, τον ρώτησαν οι μαθητές του ιδιαιτέρως· «Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να βγάλουμε αυτό το δαιμονικό πνεύμα;» Κι εκείνος τους απάντησε· «Αυτό το δαιμονικό γένος δεν μπορεί κανείς να το βγάλει με τίποτε άλλο παρά μόνο με προσευχή και νηστεία». ῎Εφυγαν από κεί και προχωρούσαν διασχίζοντας τη Γαλιλαία.
Δεν ήθελε ο ᾿Ιησούς να μάθει κανείς ότι περνούσε από κεί, γιατί δίδασκε τους μαθητές του και τους έλεγε· «῾Ο Υιός του ᾿Ανθρώπου θα παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων, που θα τον θανατώσουν· την τρίτη όμως ημέρα μετά τον θάνατό του θ’ αναστηθεί».
Πηγή: perivolipanagias.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου